Βάφω κόκκινα αυγά με φυσική βαφή

Βάφω κόκκινα αυγά με φυσική βαφή 

Πηγη:https://laikiparadosi.blogspot.com/

Τα παλιότερα χρόνια που δεν υπήρχαν χημικά χρώματα, χρησιμοποιούσαν βαφές από την φύση κυρίως από τα φυτά για να δώσουν χρώματα στα υφάσματά και τα αντικείμενά τους.

Αυτή η μέθοδος και η τεχνική δυστυχώς έχει ξεχαστεί και χαθεί στις ημέρες μας.

Δεν θα ασχοληθώ εδώ ούτε με τον τρόπο βαφής υφασμάτων, ούτε με πολλά χρώματα ίσως το κάνω κάποια άλλη στιγμή. Επειδή πλησιάζει το Πάσχα και ξέρω πολλοί από εσάς θέλετε βάψετε τα αυγά σας με φυσική βαφή θα σας παρουσιάσω τον πιο απλό, εύκολο και φτηνό τρόπο που έβαφαν τα αυγά τους τα παλιά χρόνια.
Οι αποχρώσεις που μπορείτε να βάψετε τα αυγά σας είναι πορτοκαλί, κόκκινο και βαθύ σκούρο κόκκινο, αναλόγως τις προτιμήσεις σας.

Τρόπος βαφής 
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα που συνήθως χωράει 12-20 αυγά άνετα, για να μη χτυπάνε μεταξύ τους στο βρασμό, προσθέτουμε τόσο νερό ώστε να σκεπάζει καλά τα αυγά (1-2 δάχτυλα πιο πάνω είναι απαραίτητο γιατί πρέπει να υπολογίσουμε και το νερό που θα εξατμιστεί με το βρασμό). Καθαρίζουμε με ένα πανάκι που έχει ξύδι τα αυγά μας και τα τοποθετούμε στην κατσαρόλα με το νερό μας. Τα αυγά και το νερό μας πρέπει να είναι σε θερμοκρασία δωματίου. Προσθέτουμε ένα φλιτζανάκι ξύδι στο νερό μας και τις εξωτερικές φλούδες από 10 μεγάλα κρεμμύδια. Δεν χρειάζεται να ξεφλουδίσουμε με μαχαίρι τα κρεμμύδια γιατί χρησιμοποιούμε μόνο τις εξωτερικές φλούδες από αυτά. Ανάβουμε την φωτιά στην κουζίνα μας όχι στο τέρμα αλλά περίπου στην μέση. Δεν θέλουμε να βράζει και να κοχλάζει πολύ το νερό μας γιατί θα χτυπιούντε περισσότερο τα αυγά μας με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να σπάσουν.
Από τη στιγμή που θα αρχίσει να κοχλάζει το νερό μας πρέπει να το αφήσουμε να βράζει για 20-30 λεπτά μέχρι να γίνουν και τα αυγά μας εσωτερικά. Το χρώμα τους στο τέλος του βρασμού θα έχει γίνει κόκκινο. Αν θέλουμε να γίνει σκούρο κόκκινο μπορούμε να τα αφήσουμε για 10-20 λεπτά ακόμη, αφού σβήσουμε την φωτιά μας. Τα αυγά συνεχίζουν να παίρνουν πιο έντονο χρώμα μέσα στο ζεστό νερό. Όταν πάρουν το χρώμα που θέλουμε τα βγάζουμε από το νερό και τα αφήνουμε να στεγνώσουν.
Τέλος τα τρίβουμε με ένα πανί που έχουμε βάλει λάδι για να γυαλίσουν και να πάρουν πιο έντονο χρώμα. Την ίδια διαδικασία κάνουμε και για πορτοκαλί χρώμα, απλώς βάζουμε λιγότερες φλούδες από κρεμμύδια στο νερό μας.
Σας παραθέτω μερικές φωτογραφίες από τις δοκιμές που έκανα σε λίγα αυγά με την φλοίδες του κρεμμυδιού.

Φυσικά και μπορούμε να κάνουμε και σχέδια στα αυγά μας με διάφορα φυλλαράκια αρκεί να είναι πλατιά,τυλίγοντάς τα με τούλι.

Στην ακόλουθη φωτογραφία βλέπετε την διαφορά χρώματος της φυσικής βαφής με κρεμμύδια και βαφής του εμπορίου (με τα κρεμμύδια είναι τα πιο σκουρόχρωμα).
Εάν θέλετε και άλλα χρώματα, μπορείτε να βρείτε σωστές οδηγίες βαφής στο βιβλίο «Βαφικά φυτά της Κρήτης & τεχνικές βαφής», στη βιβλιοθήκη στη κατηγορία
"Βιβλία για φαγώσιμα χόρτα και εδώδιμα φυτά" 
http://www.ftiaxno.gr/2009/03/blog-post_31.html

Ο Μύθος της Λεμονιάς

Ο Μύθος της Λεμονιάς

Ήταν κάποτε ένα όμορφο δέντρο. Αυτό το δέντρο ήταν φουντωτό και είχε  πολύ γλυκούς και ωραίους ροδοκόκκινους καρπούς. Όποιος περνούσε από εκεί σταματούσε και το θαύμαζε. Το δέντρο που έβλεπε στα μάτια όλων τον θαυμασμό καμάρωνε και άρχισε να το παίρνει πάνω του. Σιγά σιγά έγινε ένα πολύ φαντασμένο  και κακό δέντρο. Σκέφτηκε να μην ξαναφήσει κανέναν να κόψει τους καρπούς του. Και αποφάσισε να  βγάλει στα  κλαδιά του μεγάλα και δηλητηριώδη αγκάθια για να μην μπορεί να το πλησιάσει κανείς.  Οι καρποί του σάπιζαν και έπεφταν κάτω άχρηστοι πια αφού τα κρατούσε πάνω μέχρι να χαλάσουν τελείως.

Όποιοι περαστικοί δοκίμαζαν να κόψουν από τους όμορφους αυτούς καρπούς αμέσως τους τρύπαγε με τα αγκάθια του και τους έπρηζε το χέρι με το δηλητήριο του. Μια μέρα πέρασε από εκεί η Θεά της σοφίας, η Αθηνά και κάθισε  δίπλα από το όμορφο δέντρο και το κοίταζε. Ένα παιδί που έπαιζε εκεί κοντά θέλησε να κόψει ένα φρούτο για  να φάει. Το κακό και αλαζονικό δέντρο έβγαλε αμέσως τα αγκάθια του και τρύπησε με δύναμη το παιδί. Το παιδάκι τρόμαξε όταν είδε το μικρό του χεράκι να τρέχει αίμα, αλλά και  από τον πόνο  που ένοιωσε με το τσίμπημα. Όταν άρχισε το χέρι να πρήζεται έβαλε τα κλάματα. 

Ή θεά Αθηνά μεταμορφώθηκε τότε σε μια γριούλα και πήγε κοντά του. Σώπα, του λέει παιδάκι μου δώσε μου το χεράκι σου να του βάλω μια αλοιφή με βότανα και θα σου περάσει αμέσως. Πράγματι το φάρμακο έδρασε αμέσως, το αίμα σταμάτησε όπως και ο πόνος και το πρήξιμο από το τσίμπημα έφυγε. Το παιδί ανακουφίστηκε και τράβηξε τον δρόμο για το σπίτι του. Η γριά τώρα πήγε κάτω από το δέντρο και άρχισε να του μιλάει. Άφησε με να κόψω δέντρο από τους καρπούς σου, πεινάω του είπε. Το δέντρο άρχισε να γελάει δυνατά και να λέει, σιγά να μην δώσω σε μια τόσο άσχημη γριά να φάει τον όμορφο καρπό μου. Και σε ποιόν δίνεις τον καρπό σου δεντράκι μου; ρώτησε πάλι η γριούλα, αν ήμουν όμορφη θα με άφηνες να κόψω; Όχι βέβαια απάντησε με θράσος το φαντασμένο δέντρο, δεν κάνω τους καρπούς και τους φροντίζω τόσο  πολύ για να τους κόβετε εσείς.  

Η γριούλα θύμωσε πολύ και χτύπησε κάτω το μπαστουνάκι που κρατούσε. Αμέσως μεταμορφώθηκε σε μια όμορφη κοπέλα που δεν ήταν άλλη από την Θεά Αθηνά. Φαντασμένο δέντρο από σήμερα θα αλλάξεις καρπούς και από γλυκούς θα βγάζεις ξινούς και το χρώμα τους θα είναι πράσινο σαν την κακία σου και μετά θα κιτρινίζει όπως το μίσος σου, του είπε και εξαφανίστηκε. Το δέντρο μετά την κατάρα άρχισε να μεταμορφώνεται, έπεσαν όλα τα αγκάθια του και οι καρποί του έγιναν πράσινοι και όταν ωρίμαζαν κίτρινοι.

Μια μέρα  πέρασε ένας χωρικός και βλέποντας το περίεργο αυτό δέντρο, έκοψε ένα καρπό και το δοκίμασε. Μόλις το έφαγε ξινίστηκε πολύ και το έφτυσε αμέσως. Το δέντρο άρχισε να κλαίει ήταν απαρηγόρητο. Τα φυλλαράκια του άρχισαν να μαραζώνουν και να κιτρινίζουν από την στεναχώρια του. Έφτασε κοντά στον θάνατο και όλη την ώρα έλεγε πόσο πολύ μετάνιωσε, που ήταν κακό και δεν άφηνε τους ανθρώπους να φάνε τους όμορφους καρπούς τους. Είχε βλέπετε καταλάβει και μετάνιωσε για την αλαζονεία του. Η Θεά Αθηνά είδε ότι μετανόησε και ένα πρωί πάει κοντά του και του λέει, επειδή είδα ότι μετάνιωσες θα σου φτιάξω λιγάκι τους καρπούς σου. Από τώρα και στο εξής θα βγάζεις ένα πολύ ωραίο άρωμα που θα ξεχωρίζει από τα αρώματα των άλλων δέντρων. Θα σε ονομάσω Λεμονιά που θα πει μετανιωμένος στην γλώσσα των Θεών και θα γίνεις ξακουστή παντού. Όλοι οι άνθρωποι θα θέλουν τους καρπούς σου. Τα φαγητά τους θα τα νοστιμίζουν οι καρποί σου.

Πράγματι το λεμόνι το δοκίμασε  για πρώτη φορά πειραματικά,  μια γυναίκα στο φαγητό της επειδή είχε ωραία μυρωδιά, ήταν μια σούπα και της πήγαινε πολύ ο χυμός του λεμονιού. Όσοι έφαγαν από αυτή την σούπα τρελάθηκαν από την νοστιμιά. Και έτσι γρήγορα μαθεύτηκε η χρήση του δέντρου λεμονιά. Όλοι οι άνθρωποι έκοβαν και αγόραζαν τα λεμόνια. Ταξίδεψε σε όλη την γη η φήμη του δέντρου με τους ωραίους και ωφέλιμους καρπούς.  Και έτσι άρχισαν να το φυτεύουν στους κήπους και στα χωράφια αφού έγινε απαραίτητο  πια στους ανθρώπους.  Η λεμονιά τώρα ήταν χαρούμενη που έγινε επιτέλους ένα χρήσιμο και αγαπημένο δέντρο για όλους.

Μύριαμ Κ. Ρόδος

από πηγη: https://laikiparadosi.blogspot.com/